Dan gaan we eigenlijk kijken naar de camera's zelf. Een hedendaagse cinema camera, zoals bijvoorbeeld een RED Epic, heeft een dynamisch bereik van 16,5 stops. Dus eigenlijk wilt dit zeggen dat deze 16,5 'stops' heeft tussen het donkerste en het lichtste deel dat deze camera kan opnemen. Stops is de eenheid waarin ze dit meten en uitdrukken.
Een gewone (SDR) monitor kan een goede 6-7 stops weergeven. Dus een camera heeft eigenlijk een veel groter dynamisch bereik dan een monitor kan weergeven - om dat allemaal op te nemen worden de kleuren in 'LOG' opgenomen. Dit plaatst eigenlijk alle 16,5 stops in dezelfde plaats als de 7 stops voor SDR materiaal - maar zoals je kan verwachten geeft dit een vreemd zeer flets resultaat. Daarom wordt in post productie door een colorist de stops terug 'verschoven' dat ze de laagste en hoogste stops weggooien en een mooie kleur hebt die klopt op een SDR tv.
Bijvoorbeeld:
Bij HDR hebben ze meer stops en daardoor krijg je de mogelijkheid voor highlights. Dus ipv 6-7 stops hebben ze bijvoorbeeld 10-12 stops - waardoor je meer informatie kwijt kunt.
Dus bij oudere films waren de camera's ook al meer vooruit qua dynamisch bereik en die extra effectjes kunnen ze tegenwoordig ook makkelijk 'upscalen' met video editing. Beetje zoals 4K upscaling.
Qua kleuren ligt dat ook vooral aan de technische vooruitgang van de camera's die veel accurater zijn en ook beter bewerkingsmogelijkheden.