Het digitale gedeelte van de NAD komt er inderdaad belabberd uit. Op gebied van eindversterking is men toch positief verrast wat vermogen betreft. Dus ja, als er power genoeg voorhanden is, hoef je het uitgangsniveau niet al teveel op te krikken.
Wat ik me wel afvraag, is van welke productiedatum de geteste AVR was. Lang voor hij in Europa te koop was, was hij al op de markt in de VS en Canada. Toen trouwens met heel slechte commentaren op het net. In de comments onder deze test, spreekt iemand over latere aanpassingen aan de dac. Dat zou de laattijdige introductie in Europa kunnen verklaren. Een introductie die toen samenviel met de veel beter geteste T777v3.
broodro0ster
jij hebt hem thuis 1 op 1 kunnen vergelijken met de veel duurdere Arcam AVR390. Dus misschien zijn ALLE avr's relatief 'bagger' of is er nu toch een betere versie beschikbaar. Hoe dan ook blijft dirac in dagdagelijks gebruik zondermeer de doorslaggevende klankfactor. Want zoals de meeste hier en op andere fora toch stellen ... akoestiek is het allerbelangrijkste in het bepalen van het eindresultaat.
Als ik eerlijk ben, heb ikzelf ook de beperking van de NAD T758v3 al ondervonden, wanneer ik hem als pre-amp inzette op mijn eigen CineMax18 actieve speakers. Dan hoor je een duidelijk kwaliteitsverschil met een dedicated stereo preamp/dac. Maar deze (NAD en Atoll) waren elk op zich duurder dan de hele T758v3 receiver.
Dat speelt ook een rol.
